Etrüsk büyüsü

1928 yılında eşi Dutza ile birlikte Floransa’daki akrabalarını ziyaret etmek için İtalya’ya giden Massimo Campigli, yaz aylarında bulunduğu Roma’da Villa Giulia Ulusal Etrüsk Müzesi’ni de ziyaret eder. Etrüsk sanatına hayran kaldığı bu müze sanatının dönüm noktasını oluşturur. Eski fresklerden çok etkilenen ressam, resim tekniğini freske yaklaştırarak, birkaç renk kullanarak ve figürlerle nesneleri geometrikleştirerek resim yöntemini değiştirir. Ressamın sanatsal yolculuğu, kendisinin “çelişkili girişimler” olarak tanımlayacağı önceki resimsel deneyimlerini reddetmesine, eski tuvallerini yeniden boyama noktasına getirir.

“Resimlerimde hem konuların ruhuna hem de daha özgür ve lirik hale gelen eserin ruhuna, pagan bir mutluluk girdi”. Massimo Campigli, 1928’de Roma’daki Etrüsk Villa Giulia Müzesi’ne yaptığı ziyareti, sanatsal üretiminin daha olgun aşamasının gelişimi için temel bir değer atfeterek bu sözlerle anlatıyor.

Sergi için seçilen Campigli’nin 35 eserinin çoğu yayınlanmamış ve ilk kez burada sergileniyor. 1928’den 1966’ya dönemindeki üretimlerini kapsayan sergide Campigli’nin özellikle yarattığı arkaik kompozisyonları, en derin ilhamlarının kökenleri, atmosferleri, işaretleri ve renklerin doğallığı ile Etrükslere atıfta bulunuyor.

Palazzo Franchetti’de sergilenen vazolar, heykelcikler, mücevherler, lahitler vs. Etrükslerin dünyasını keşfetmeye olanak veriyor. Kadın ve erkek olarak ayrılmış insan figürüne adanmış ilk sergi özelliğinin yanısıra kuşlardan, atlardan ve vahşi hayvanlardan oluşan bir bölüm bulunuyor ve geometrik şekillerle son buluyor.

Geçmişte kalmış ama etkileri halen süren bu görkemli uygarlıkla ilgili Campigli eskiyle yeniyi birleştiren muhteşem bir özgünlük ortaya koymuş. Zamanı durdurarak ziyaretçilerin sakin ve dingin bir döneme götürüyor.