Vita gazette – İtalya mutfağının sembol yemeklerinden Carbonara, 6 Nisan’da İtalya’da ve tüm dünyada her yıl Carbonara günü olarak kutlanıyor. Ve biz İtalyanların yüzde 90’ı bugün bir tabak Carbonara tüketiriz. Yanına kırmızı şarabımızı ve büyük ailemizi oluşturan dostlarımızı da ekleyerek…

Peki neden bu tarih? Muhtemelen çok sevilen ve yılın her zamanında tüketilen bu makarna türünün tartışıldığı bir takvime denk gelmiş olmalı! İlk kez 6 Nisan 2017’de, Unione Italiana Gıda ve Uluslararası Makarna Organizasyonu (IPO) tarafından tüm dünyada ünlü Carbonara Günü kutlandı. Yani makarna alla Carbonara’nın veya daha iyisi, spagettinin…

Neden Carbonara ismi? Bununla ilgili çok çeşitli hipotezler var. Bir görüşe göre, on dokuzuncu yüzyılda Apeninlerde odunu kömüre dönüştürmek için çalışan ve molalarda peynir, yumurta bazlı bir yemek yiyen kömür brülörlerinden kaynaklanıyor.

Bir başka görüşe göre ismi Sardunya Carbonia’ya kadar gidiyor. Geçen yüzyılın 40’lı yıllarında Romalı bir hancı eski işinin onuruna bir  Carbonara’yı ilhamla hazırlar. Ve Carbonara ismi oradan gelir.  

Bu görüşler arasında Polonyalı soylu bir kadının villasında öğütülmüş karabiberli tariften kaynaklandığını iddia edenler de var.

Carbonara’nın doğuşu Orta İtalya’ya kadar gidiyor. Carbonara’nın babası Bolonya kökenli şef Renato Gualandi’ydi. 1944 yılında, Riccione’de İngiliz ve Amerikan orduları arasında bir toplantı sırasında öğle yemeği hazırlamak için işe alınmış. Gualandi’ye göre Amerikalıların harika pastırması, lezzetli süt kreması, peynir ve yumurta sarısı tozları vardı. Gualandi şöyle devam ediyor:  “Hepsini bir araya getirdim ve bu makarnayı generallere ve subaylara akşam yemeği için servis ettim. Son anda, mükemmel bir lezzet veren biraz karabiber koymaya karar verdim.”

Bugün pişirdiğimiz Carbonara ise 1960 yılında Luigi Carnacina’nın “La grande cucina” tarif kitabının yayınlanmasıyla doğdu. Hazırlık, guanciale (pancetta yerine) ve bol miktarda kremayı içeriyordu: Geçen yüzyılın 90’lı yıllarında sarımsak, soğan, maydanoz, biber ve krema gibi bileşenlerin elimine edilmesi, tarifin onaylanmasına izin verdi. Bugün doğru tarifin malzemeleri şunlardan oluşuyor: Yumurta sarısı, pecorino peyniri, domuz pastırması ve karabiber.