Ayfer Selamoğlu- Venedik’te, çizgili gömlekli gondolcuların kullandığı  uzun, siyah ve süslü gondollarda eski Napoliten şarkısı Santa Lucia’yı duymayan yok gibidir. Her ne kadar Venedik’le özdeşleşse de şarkı Napolili denizcilere ait. 1850 yılında Teodoro Cottrau besteledi. Ninni gibi insanı rahatlatan, dünya çapındaki bu ünlü şarkıyı İtalyan tenör Enrico Caruzo’dan  Andre Bocelli’ye kadar pek çok ünlü sanatçı seslendirdi. Şarkıda, şirin Napoli’de gece vakti teknesiyle dolaşan bir denizci vardır. Mehtap çıkmıştır. Gümüşten bir ışık tekneyi ve yolu aydınlatmaktadır. Mehtabın ışığı, Siracuza’nın, körlerin ve yoksulların koruyucu azizesi Santa Lucia’nın ışığıdır…

Efsaneye göre Santa Lucia’nın hikayesi dördüncü yüzyılda, Sicilya’da, Syracuse’da geçiyor. Hristiyanlığın yasak olduğu bir dönemdir. Bu dine inananlara yönelik zulüm, işkence ve ölüm cezaları yaygındır. Böylesine baskıcı bir dönemde Lucia soylu bir ailenin kızı olarak dünyaya gelir. Genç bir kız olduğunda hem kendisi hem karakteri şehirdeki herkesi etkiler. Görenleri büyüleyen, parlak mavi gözleri vardır.

Bir efsaneye göre Lucia daha küçük yaştayken babasını kaybetmiş. Annesi Eutychia  yalnız başına onu büyütmüş. Lucia büyüdüğünde Hıristıyanlığı benimsemiş. Evlenme zamanı geldiğinde zengin bir soylu Lucia’yı annesinden istemiş. Kızının geleceğini garantiye almak isteyen annesi bu evliliğe sıcak bakıyormuş. Ama  kendisini tanrıya adayan ve bakire kalmayı tercih eden Lucia istemiyormuş. Annesi ısrar ediyor, Lucia reddediyormuş.  Lucia’nın mavi gözlerine aşık olan delikanlı da “Onları görmeden yaşayamam” diyormuş. Annesinin ısrarlı baskılarına dayanamayan Lucia, bir gün gözlerini oymuş ve gence göndermiş. Hıristiyan olan Lucia’nın bu cesur davranışı Tanrı’yı çok etkilemiş ve ona gözlerini geri vermiş. Rönesans döneminde resmedilen Santa Lucia’nın tablolarında elinde ya da bir tabağın içinde görülen gözler bu efsaneye atfedilir…  

Yaygın olan bir başka efsaneye göre Lucia kendi halinde,  annesinin isteğiyle nişanlanmış bir genç kızdır. Ancak bir gün annesinin ciddi bir hastalığı olduğunu öğrenir. Annesinin derdine çare bulmak için Catania’da bulunan Sant’Agata’nın mezarını ziyaret eder. Orada uykuya dalar. Ve Aziz Agatha’yı rüyasında görür. Lucia’ya annesini sağlıklı görmek istiyorsa yoksullara, çocuklara yardım etmesi gerektiğini söyler. Eve döndüğünde annesini mucizevi bir şekilde iyileşmiş bulur. Bundan sonra Lucia hayatını mesihe adamaya karar verir. Servetini hayır kurumlarına bağışlar. Ve kendisini Hristiyan olarak suçlayan nişanlısından ayrılır.  Ancak bu kararı nişanlısının öfkesine neden olur. Lucia’yı Romalı yetkililere ihbar eder. O sırada İmparator Diocletian’ın zulmü ağırdı. Genç kız tutuklanır.  Duruşma sırasında inancını açıklar. Bunun üzerine Lucia’ya genelevine gönderilme ve fahişelik yapma cezası verilir. Ama vücudu o kadar ağırlaşmıştır ki askerler onu götürmeyi başaramazlar. Daha sonra onu kazığa mahkum ederler. Ancak alevler Lucia’ya dokunmaz. Nihayetinde başı kesilir.  Ve gözleri oyulur. Ama Lucia ölmeden önce baskıcı Diocletian’ın yakında öleceğini ve Hıristiyanlara karşı yaptığı tüm zulümlerin en kısa sürede sona ereceğini açıklar. Efsaneye göre Syracuse Azizesi, ait olduğu Hıristiyan dinini inkar etmek yerine şehit olmayı seçtiğinde sadece 22 yaşındaydı. Yıl M.S. 304’dü…